ڪانگ ۽ جهرڪيءَ جو مقابلو
الطاف شيخ
هڪ ڏينهن، ڪانگ جهرڪيءَ کان پڇيو:”مون سان ڊوڙ پُڄائيندين؟“
”چڱو.“ جهرڪيءَ جواب ڏنو.
”سڀاڻي سج اڀرڻ مهل هن نديءَ جي ڪناري تي پاڻ ڊوڙ پڄائينداسين.“ ڪانگ چيو، ”ياد ڪري پوري وقت تي پهچي وڃجانءِ.“
ٻئي ڏينهن پوري وقت تي ڪانگ ۽ جهرڪي درياهه جي ڪپ تي پهچي ويا. جهنگ جا ٻيا به ڪيترائي پکي هي مقابلو ڏسڻ لاءِ اتي اچي گڏ ٿيا.
ڪانگ درياهه جي اورئين ڪپ تي ٻه اڇي رنگ جا گول ننڍڙا ڀتر رکيا ۽ پوءِ ڪاٺڪٺي کي چيو: ”تون اڏامي هن پار هلي بيهه. پوءِ ڪانگ جهرڪيءَ کي چيو: هنن ٻن ڀترن مان پاڻ هڪ هڪ ڀتر کڻي درياهه جي هن ڪپ ڏي اڏامنداسين ۽ پوءِ جيڪو پهرين پنهنجو ڀتر ڪاٺڪٺي جي حوالي ڪندو ان ڄڻ مقابلو کٽيو.“
مقابلو شروع ٿيو. ڪانگ ۽ جهرڪي هڪ هڪ ڀتر پنهنجي چهنب ۾ کڻي درياهه مٿان اڏامڻ شروع ڪيو.
ڪانگ جهرڪيءَ کان تمام گهڻو تکو اڏامي سگهي ٿو. ان ڪري جو هو وڏو ۽ سگهارو پکي آهي. ڪانگ جڏهن درياهه جي سير وٽ پهتو هن ڪنڌ ورائي پٺيان ايندڙ جهرڪيءَ کي ڏٺو. جهرڪي ويچاري اڃا تمام گهڻو پٺيان هئي.
ڪانگ سوچيو: ”جهرڪيءَ کي تکو ٿيڻ لاءِ چوان.“ پر ڳالهائڻ لاءِ جيئن ئي هن پنهنجي چهنب کولي ته سندس بتر چهنب مان نڪري درياهه ۾ وڃي ڦهڪو ڪيو.
اهو ڏسي هو وري ڪناري ڏي واپس موٽيو ۽ ٻيو ڀتر ڳولي اڏامڻ شروع ڪيو. پر هو اڃا اڌ تي مس هو ته جهرڪي اچي ڪاٺ ڪٺي وٽان نڪتي.
جهرڪيءَ پنهنجو ڀتر يڪدم ڪاٺ ڪٺي حوالي ڪيو. جنهن جهرڪي جي جيت جو اعلان ڪيو. سڀني پکين پنهنجن پرن سان تاڙيون وڄائي خوشي جو اظهار ڪيو. هوڏانهن هو ٽيڙيءَ خور ڪانگ شرمندو ٿي ڀڄي ويو.
No comments:
Post a Comment