Friday, August 31, 2012
انـقــلاب - جارج اورويل - ڊاڪٽر محبت ٻرڙو
Sunday, August 26, 2012
موڙ - طارق اشرف
Saturday, August 25, 2012
رب جا راز - الطاف شيخ
Friday, August 24, 2012
کاهي
کاهي
انجنيئر عبدالوھاب سھتو
اڃا مسجد جا ٽي منارا مس تيار ٿيا آهن. ڪاريگر هينئر چوٿين مناري جي اوساريءَ ۾ لڳو پيو آهي. هر مناري جي اوساريءَ تي ٻه ڏينھن وٺندو آهي. اڄ هڪ ڏينھن ۾ منارو تيار ڪرڻ جو دل ۾ وچن ڪيو اٿائين. سمورا مزدور، پنھنجي پنھنجي ڪم ۾ لڳا پيا آهن. نٽھڻ اُس آهي. ڪانوَ جي اک به ڪائي وانگر ٿي بکي. ھر ڪو پگهر ۾ ڇَلِ لڳو پيو آهي.
مان انسان آهيان - ڊاڪٽر اياز قادري
Thursday, August 23, 2012
محرم علي - امر جليل
مُرڪ تي منع - سندري اتمچنداڻي
چنبو چنبو
انجنيئر عبدالوھاب سھتو
Tuesday, August 21, 2012
اِلھو ٻِلھو
اِلھو ٻِلھو
ڪھاڻي
وھاب سھتو
ڏڪندي
ڏڪندي، گوڏ جي پلوَ مان ڏوڪڙ ڇوڙيائين. ڏوڪڙ، ڇُڙندي ئي هٿ مان هليا ويس. نِوِڙي
کنيائين ۽ ڏڪندڙ ھٿن سان وٽيل ڪاغذ جي نوٽن کي سڌو ڪندي، ڊاڪٽر صاحب کان پڇيائين؛
“ڏاڪدار صاحب! اوھان جي ڦيھي گھڻي ٿيندي؟”
“ڏساڻي
ٽيھه روپيا. سئي ۽ دوا، جيڪا ڏني اٿم، ان جا ويھه روپيه. ٻيو موٽر سائيڪل جو تيل آھي.
سو به ڏهين روپئي کن جو ٿيندو. ٿين ته گھڻا ٿا پر توھان پنجونجاهه روپيا ڏيو”.
ڊاڪٽر صاحب، اسٽور تان ٻيون دوائن وٺڻ لا پرچي هٿ ۾ ڏيندي، چيس.
Monday, August 20, 2012
اديب، اڻ اديب
اديب، اڻ اديب
وھاب سھتو
”اڙي يار! اديب صاحب! اٿندين به يا سڄو ڏينھن ڪتابن جي مٿان ڏوڙو لڳو پيو ھوندين.“ شاھ علي نيٺ بيزار ٿيندي، فيصلائتي رڙ ڪئي.
”ڇا هي؟“ نجم عباسيءَ جو ترجمو
ڪيل ڪھاڻين واري ڪتاب، ’اڪيلا
نه آھيون‘ مان منھن ڪڍي، اکيون ڇنڀيندي، کانئس پڇيم.
عجيب
نموني سان گھوريندي چوڻ لڳو؛ ”خبر نه
اٿئي ته ڪاڏي هلڻو آھي.“
سنڌي ڪھاڻي - ممتاز مھر
Sunday, August 19, 2012
ناچو
ناچو
ڪھاڻي
وھاب سھتو
سج لٿو
ته ڍڳا ڇوڙي، هَرُ ڪلھي تي رکي، ڳوٺ ڏانھن روانو ٿيم. سڄو ڏينھن ڪَڙهڻ جي ڪري،
ڏاڍو ٿڪجي پيو هئم. هَرُ، دَرَ جي ٻاهران رکي، ڍڳن مان پاڃاري ڪڍي وڃي کين واڙي ۾
آهُرن تي ٻڌم. پاڃاري گھر ۾ ڇڏي، هَرُ کڻڻ لاءِ ٻاهر نڪتم ته ولڻ جي منھن پئجي
ويم. ٻڌايائين؛ “اڄ ڦرڙن جي ڳوٺ راڳ آھي، سو ٻڌڻ هلبو.”
“ڏاڍو
ٿڪل آھيان. سڄو ڏينھن ڍڳن سان گڏ اُڙھو آھيان. ھاڻي صفا هلڻ کان هلاک آھيان. سو اڄ
ڇڏ، وري ڪنھن ٻئي دفعي هلنداسين”. نٽائيندي چيومانس.
گهات - شوڪت لوهار
Saturday, August 18, 2012
ھٿ جي وڍي - مقدمو - ڊاڪٽر انور ‘فگار’ هَڪڙو
رني ڪوٽ جو خزانو - امر جليل
Thursday, August 16, 2012
سنڌي گدڙ اِن اسلام آباد - امر جليل
Wednesday, August 15, 2012
حيدرآباد ۴۷ ڪلوميٽر - گل محمد عمراڻي
حيدرآباد ۴۷ ڪلوميٽر
زيب سنڌي جو هڪ ڪتاب
Tuesday, August 14, 2012
هر جاءِ ويٺو آ اُلو - انجنيئر عبدالوھاب سھتو
چونڊيندي چور - انجنيئر عبدالوھاب سھتو
مختصر ڪھاڻي
انجنيئر عبدالوھاب سھتو
(۱)
جڳ ۾
جيڪا به تباهي ۽ ترقي ٿئي پئي، سا ماڻھن جي پرڪارن جي ڪري ٿئي پئي. ڪن جي تباهي،
پنھنجي پرڪارن ۽ ڪڌن ڪرتوتن جي ڪري آهي ته ڪي وري ڪن جو ڪيتو پيا لوڙين. مان يارهن
سالن جو آهيان جو اچي هارپ سان لڳو آهيان. ان ۾ منھنجو گهٽ پر منھنجي استادن جي
بداعماليءَ جو عمل دخل وڌيڪ آهي.
هڪ دور جو ماتم - امر جليل
Monday, August 13, 2012
ڪھاڻي ڪتاب هراس- تبصرو - شبنم گل
Sunday, August 12, 2012
انصاف ڪٿي - انجنيئر عبدالوھاب
انصاف ڪٿي؟
انجنيئر عبدالوھاب سھتو
سڄو
ڏينھن ٽوٽي. ٽڪي جو ڪم نه ڪري. باقي، رلڻ جو شوقين. مني ڄمار ته رلڻ ۾ وڃائي ڇڏيائين. جنھن تنھن سان هٿ کس ۽
ڏاڙهيءَ پٽ. شڪل به خاص نه. منھن تي ماتا جا چڍا، ڄڻ ڊاٻ تي مينھن. وهنجدي زندگيءَ ۾ ڪو صابڻ هنيو هجئين! جڏهن ضرورت
ڀانيائين، لٽا لاهي گهڙي پوندو شاخ يا واٽر ۾.
ڪوريجن
جي ڪتيءَ وانگر، رهي راهوجين ته بھي باهوچين. پڻس مئو، نالي ماتر گهر جي چڱ مڙسي
ملي ويس. گهر جو گهڻو تڻو بار ماڻھس جهليو بيٺي آ. کانئس ننڍا ڇھه ڀائر به خاص
سڌريل نه. کوڙيءَ کي ئي گهمري.