اي ڪاش! اهو مان ڄاڻان ها
اڪبر لغاري
هوءَ منهنجي زندگي ۾ ان وقت آئي جڏهن آئون انتهائي غريب ۽ بيروزگار
نوجوان هئس. هڪ رات پنهنجي نيم روشن ڪچي ڪمري جي فرش تي سُمهي پنهنجي مستقبل جي
باري ۾ سوچي رهيو هوس ته اوچتو منهنجي ڪنن تي پايل جي جهنڪار جو آواز پيو ۽ ٻئي
لمحي ’هوءَ‘ منهنجي سامهون هئي. آءٌ هن کي ڏسي بيحد حيران ٿيس. خبر نه آهي ته هوءَ
حسين هئي يا نه پر هن ۾ بي پناهه ڪشش هئي. سندس وجود مان هڪ اڻڄاتل مهڪ اچي رهي
هئي. کيس اهڙو لباس پاتل هو، جنهن تي ڪيترا ئي هيرا ۽ موتي جڙيل هئا. سندس ٺاهه ٺوهه ۽ چمتڪار کي ڏسي منهنجون
اکيون خيره ٿي رهيون هيون.
”ڪير آهين تون؟“ حيرت مان
پڇيم.