منظور ڪلھوڙو جون ڪھاڻيون

منظور ڪلھوڙو جون ڪھاڻيون

جيڪو موجوده وقت جو نرالو ڪھاڻيڪار

پروفيسر حميد هليو

لينن چئي ٿو ته “ادب ھڪ آئينو آھي ۽ جيڪو آئينو صحيح ۽ حقيقي عڪس پيدا نه ٿو ڪري سو آئينو نه آھي”۔ دنيا جو مڃيل مفڪر ھيگل وري ان خيال جو آهي ته “ادب ھڪ تاريخ آھي جنهن مان ھڪ ملڪ يا قوم جي وقت به وقت بدلجندڙ تمدن جون تصويرون ڏسي سگھجن ٿيون.” سنڌ جو ناميارو اديب، ڪهاڻيڪار جناب غلام رباني آگرو جيڪو وري ادب ۽ ان کي سرجيندڙ اديب لاء ھيئن ٿو چئي ته “اديب ھجي يا شاعر بنيادي طور تحرير جو مرڪزي نقطو وري به پيغام آھي. ڏسڻو اھو آهي ته ھو پنهنجي قلم سان پڙھندڙن کي ڪھڙو پيغام ڏئي ٿو.”

عقل - گُرديو سنگهه رُپاڻو - ننگر چنا

عقل

(پنجابي ڪهاڻي)

ڪهاڻيڪار: گُرديو سنگهه رُپاڻو

سنڌيڪار: ننگر چنا

اسٽيشن اڳيان يارهَنِ ٻارهَنِ سالن جو هڪ ڇوڪرو بيٺو آهي. ٻنهين هٿن ۾ کنيل ٿيلهو سندس گوڏن تي لڙڪي رهيو آهي. هُو جھڙيءَ ريت حيران ٿي سڀ ڪجهه ڏسي رهيو آهي، تَنھن مان لڳي رهيو آهي ته هُو هاڻي هاڻي ريل گاڏيءَ مان لھي آيو آهي.

دهشت - راجيش ڪمار ٻوڌ - ننگر چنا

دهشت

(دلت ڪھاڻي)

ليکڪ: راجيش ڪمار ٻوڌ

سنڌيڪار؛ ننگر چنا

هُوءَ صفا اگهاڙي هئي. چمن ٺاڪر سندس وارن کي سُڪَ پڪڙي رکيو هو ۽ هُو ٻوڪٽَ ڪري ڳوٺ وارن کي ڊيڄاري ڌمڪائي رهيو هو، “ڏسو! هِنَ ڪِني رَنَ جي حالتَ! اڳتي جيڪڏهن ڪنھن پيرُ کنيو ته انهيءَ جي حالت به هَھڙي ئي ٿيندي.” ٺاڪر جا ٻئي باڊي گارڊ بندوقون کنيون، سينو تاڻيون، هيڏي هوڏي ڦِري رهيا هيا. راکي مار کائي کائي بيحال ٿي وئي هئي. سندس ڏوھ رڳو ايترو هو ته هُوءَ پنھنجي پُٽَ جي لاءِ ٺاڪر سان اَٽڪي پئي هئي. پُٽَ ته سڀني جا هڪجھڙا هوندا آهن. سڀني کي اولاد پياري هوندي آهي. ٺاڪر جي پُٽَ غلطي ڪئي هئي ته سندس پيءُ جو فرض هيو ته هُو پنھنجي پُٽَ کي دڙڪا دھمان ڪري يا سمجهائيسِ. پر ائين نه ٿيو.

سچل ميلي ۾ تقرير ڪئي - دريا خان شنباڻي

سچل ميلي ۾ تقرير ڪئي

(ننڍڙي ڪهاڻي ۶۳)

دريا خان شنباڻي

ڀريل ميلي ۾ فون تي ڳالهائيندي چيائين؛ “هيلو، مان سچل پيو ڳالهايان!”

ڀرواري همراھ ٻڌي ورتو ته پنهنجي سنگتيء کي چيائين “اڙي سچل!”

“سچل!” حيرت وچان چيائين ته ٽئين شخص ٻڌي ورتو، تنهن به سچل کي غور سان ڏسندي چوٿين همراھ کي چيو؛ “اهو ٿئي سچل!” چوٿين کان پنجين ماڻھو کي خبر پئي ته سچل ٿو ميلو گهمي. سچل ماڻھن جون مشڪوڪ نظرون سمجهي ويو ۽ اتان کسڪڻ جي ڪيائين پر سموري ميلي ۾ ڳالھ هُلي وئي ته؛ “سچل ميلو پيو گهمي!”

حنيف قريشي جو ناول ”دي نٿنگ“ ۽ ولڊو (Waldo) سنڊروم

حنيف قريشي جو ناول ”دي نٿنگ“ ۽ ولڊو (Waldo) سنڊروم

ڪليم ٻُٽ

 

تعارف:

انسان جي بنيادي فطري جذبن مان هڪ ساڙ جو جذبو به آهي، جيڪڏهن اوهان کي ٿورو به ڪنهن کان ساڙ ٿئي ٿو ته ان جو مطلب اهو آهي ته اوهان پنهنجي باري ۾ تمام گهٽ سوچي رهيا آهيو. هڪ ساڙ ساڙيو ماڻهو خوداعتمادي وارو ڏيک ڏيندو آهي، ڇو جو ان قسم جا ماڻهو ائين ورتاء ڪندا آهن ڄڻ ڪنهن فوج جو جرنل دشمن تي حملو ڪندو هجي. انهن کي اهو پوري ڄاڻ هوندي آهي ته کين ڇا گهرجي ۽ ان کي حاصل ڪرڻ لاء وحشين جيان وڙهندا آهن. اهي پنهنجي ساٿين تي ائين حڪم هلائيندا آهن ڄڻ اهي ٻار هجن. هڪ ساڙولي ماڻهو کي ڪنهن به ثبوت جي ضرورت نه هوندي آهي ۽ هو پنهنجي ڳالهه کي ثبوت سمجهندو آهي.

بورچي - عباس ڪوريجو

بورچي

فليش فڪشن

عباس ڪوريجو

گهر ۾ رڌ پچاءَ لاءِ بورچي گهربل هيو، نوڪري ڳولڻ واري ويب سائيٽ تي اشتهار ڏيڻ کان پوءِ ڪيترائي بورچي انٽرويو ڏيڻ آيا. منجهانئن هڪ بورچي تمام گهڻو چست نظر آيو. پنهنجو تعارف ڪرائيندي ٻڌايائين ته؛ ”سائين ٻن ڏهاڪن کان اهو ڪم ڪري رهيو آهيان. ڪڏهن ڪا به ڀاڄي خراب ناهي ڪئي، نه ئي ڪڏهن تئي تي ماني سڙي آهي. مٿان وري مون وٽ رڌ پچاءَ جا نوان طريقا پڻ آهن. اوهان کي اوهان جي پسند جي ڊش تيار ٿي ملندي. بس مونکي آزاد ڇڏجو ته جيئن مان پنهنجي مرضيءَ جا ٿانوَ ۽ مصالحا وٺي اچان.“

استاد ته استاد آھي - بقاءُالله بوزدار

استاد ته استاد آھي

(ننڍڙي ڪھاڻي)

بقاءُالله بوزدار

پروفيسر صاحب اھم موضوع تي ليڪچر پئي ڏنو ته پويان کان سيٽي وڳي. پروفيسر پڇيو؛ ”ڪنهن سيٽي وڄائي آهي؟“

ڪو به جواب ڪو نه آيو.

جنھن تي پروفيسر صاحب، ڪتاب ميز تي رکيو ۽ چيائين؛ ”لڳي ٿو؛ اڄ توھان جو پڙهڻ جو موڊ ناهي.“

سڀ سانت، ڄڻ ھاڪار ڪندا ھجن.