Thursday, October 31, 2019

عقيدہ - رزاق مہر- یاسر قاضی


عقيدہ
سندھی افسانے کا اردُو ترجمہ
رزاق مہر| یاسر قاضی

”بابا!“
”جی بیٹا!“
”بابا، بہت ٹھنڈ لگ رہی ہے۔“
”بیٹا! الله کو پُکارو!“
”پھر سردی نہیں لگے گی بابا؟“
”ہاں بیٹا! پھر ٹھنڈ اتر جائے گی۔“
”تو پھر کیا بارش بھی بند ہو جائے گی؟“
”ہاں بیٹا! بارش بھی رُک جائے گی۔“
”اور بابا! ہماری جھونپڑی کے اندر بارش کا پانی بھی نہیں آئے گا؟“
”ہاں بیٹا! خُدا نے چاہا تو رہنے کے لیے ایک اچھی جگہ بھی مل جائے گی۔“
”اور وہ کب ملے گی بابا؟“
”بیٹا! جب خُدا راضی ہوگا، تو پھر ملے گی۔“
”خُدا کیسے راضی ہوگا؟“
”عبادت کرنے والوں پر راضی ہوتا ہے۔“
”بابا! تم جو روز عبادت کرتے ہو!“
”خُدا غریبوں کو آزماتا ہے بیٹا!“
”اميروں کو کیوں نہیں آزماتا؟“
”بیٹا! خُدا اپنے پيارے بندوں کو آزماتا ہے۔“
”ہاں بابا!؟“
”ہاں بیٹا!“

Wednesday, October 30, 2019

ڏَسَ لاءِ اشتھار - مٺل جسڪاڻي


ڏَسَ لاءِ اشتھار
(فليش فڪشن/مختصر ڪھاڻي)
مٺل جسڪاڻي
مون ڪجهه ’فليش فڪشن / مختصر ڪھاڻيون لکيون. اھي ھڪ رسالي/ ميگزين ڏانھن ڏياري موڪليون. اتان ائين جو ائين ان ورنديءَ سان موٽي آيون؛ ”اسان غير معياري ڪھاڻيون نه ڇاپيندا آھيون“.

نه ته ڳالھه نه ٺھندي - مٺل جسڪاڻي


نه ته ڳالھه نه ٺھندي
مختصر ڪھاڻي
مٺل جسڪاڻي
ھُن ٻُڌايو؛ ”جڏھن موبائيل رنگ ٽون ٽئين دفعي به وڳي، ته مُنھن ۾ گهُنج وجهي، موبائيل کڻي، ٻُڌڻ ۽ ڳالھائڻ لاءِ بٽڻ آن ڪري، سيٽ ڪن تي آندم.“

Tuesday, October 29, 2019

ھاريءَ جو پٽ - وحيد محسن


ھاريءَ جو پٽ
ٻارن لاءِ ڪھاڻي
وحيد محسن
ڳوٺ رسول آباد ۾ ھڪ ھاري سليمان پنهنجي ڪٽنب سان رھندو ھو، جيڪو انتھائي محنتي ۽ جفاڪش انسان ھو!-- روزانو صبح سوير اٿي نماز پڙهي قرآن شريف جو دؤر ڪري، مسجد کان واپس اچي، پنهنجي گهر واري سڀاڳيءَ کي چوندو هو؛ ”سنگھار جي ماءُ! سگھو اڄ نيرن ڪراءِ ته مان ٻنيءَ تي وڃان! سڀاڳي به جيءُ بسم الله ڪري، پنهنجي مڙس کي ماني، مکڻ ۽ لسيءَ جو لوٽو ڀريل آڻي اڳيان رکندي ھيس. ھيءُ ماني کائي، سوير پنهنجي ٻنيءَ ڏانهن ھليو ويندو هو.

گلن سان تعزيت - عبدالسلام ٿھيم


گلن سان تعزيت
ڪھاڻي
عبدالسلام ٿھيم
جيترو به ھن جي پويان ڊوڙيس، اوترو اڪيلو ٿي ويس. اڄ جڏھن ھن کان پري تنھا ويٺو آھيان. سانت محسوس ڪري رھيو آھيان. اڪيلائي به آئيني جيان ھوندي آھي، جنھن ۾ ماڻھو جي گھٽ ۾ گھٽ پنھنجو پاڻ سان ملاقات ٿيو وڃي.

عشق فقيريءَ ۾ آھي - دريا خان شنباڻي


عشق فقيريءَ ۾ آھي
پوڙھو عاشق بمقابله جوان عاشق - طنز ۽ مزاح
دريا خان شنباڻي
اسان ته سڄي حياتي عشق کان ان ڪري پري رهياسين جو اسان کي سدائين ڊيڄاريو ويو ته “عشق ڪندين ته لڳندئي ۽ پوءِ ننڊ نه ايندئي” ۽ وڌيڪ پڪ تڏھن ٿي جڏھن هي ڪلام ٻڌوسين جنهن ۾ صاف منع ٿيل آهي ته “لڳي واليان نون نيند نئين اوندي” سو اسان عشق جي معاملي ۾ صرف ايترو اڳڀرو ٿياسين جو ڪا اڳڀرائي نه ڪري سگهياسين. اسان هڪ نوجوان کي منجهائڻ جي ڪوشش ڪندي پڇيو ته “هن ڌرتيءَ تي پهريان ڪڪڙ آيو يا آنو؟” نوجوان بجاءِ اسان جي سوال جو جواب ڏيڻ جي اسان کي منجهائيندي پڇائين “پهريان عشق جنم ورتو يا عاشق؟”

چاٻيُون - ياسر قاضي


چاٻيُون
ڪهاڻي
ياسر قاضي

”اوهان گهر جُون چاٻيون ڪٿي رکيون آهن؟“
فريحه پنهنجي مُڙس کان ڳڻتيءَ وچان پُڇيو
”ياد ناهي... ڊريسنگ ٽيبل تي ئي هُونديون، جتي رکندو آهيان.“ عرفانَ، جيڪو گهر جي لائُونج ۾ ڪتاب پڙهڻ ۾ مصروف هو، زال جي ڳڻتيءَ کي نه ليکيندي، تسليءَ ۽ پڪ سان، اڌ توجّهه مان جواب ڏنس... سندس نظرون ڪتاب ۾ ئي کُپيل رهيون...
”اتي ڪونهن... تڏهن پُڇيم...“

منور سراج جون ڪھاڻيون - ممتاز بخاري


منور سراج جون ڪھاڻيون
ممتاز بخاري
حقيقت جو مبهم اظهار ۽ لفظن وسيلي خيالن جو بيان يا تصورن ۽ حقيقت کي ڳنڍڻ ئي اصل ۾ سريئلزم هوندو آهي. حقيقت تصورن جي چوگرد يا تصور حقيقت ۾ ڦرندا رهن ٿا. ايڪويهين صديءَ جي هن ٻئي ڏهاڪي ۾ ايئن تڏهن ٿيندو آهي جڏهن اسين منور سراج جون ڪهاڻيون پڙهون ٿا يا وري رسول ميمڻ جي حقيقي دنيا جي تجريدي، مبهم، علامتي ۽ جادوئي ڪيفيتن جي ثرابن ۾ ڀٽڪي پاڻ کي لڀي وجهون ٿا.

قرض جي ادائيگي - زاھد علي ڀٽو


قرض جي ادائيگي
ڪھاڻي
زاھد علي ڀٽو
گهڻن ڏينهن کان هن جي سڪ ستائي رهي هئي۔ اها سڪ لاهڻ خاطر نوڪريءَ کان چند ڏينهن جي موڪل تي ساڻس ملڻ، ڳوٺ پهچي ويس.

پنجين ڏسا - منور سراج


پنجين ڏسا
منور سراج

”ٻُڌ!؟“
Image may contain: Yasir Qazi and Munawar Siraj, people smiling”هون!“
”جاڳين پئي؟“
”ها،“
”هڪ ڳالهه ته ٻڌاءِ،“
”هون.... چئُه!“
”هُو ڪير هو؟“
”ڪير هو؟؟“
”هُو جيڪو آيو هو.“
”ڪير آيو هو؟“
”ڪو ته هو“
”خبر ناهي.“
”ٻڌاءِ ڪير هو.“
”الاءِ ڪير هو.“
”ڪٿان آيو هو؟“
”خبر ناهي.“

Monday, October 28, 2019

عبدالسلام ٿهيم جي ڪھاڻي ڪتاب ’گلن سان تعزيت‘ تي تبصرو- خالدہ منير


عبدالسلام ٿهيم جي ڪھاڻي ڪتاب گلن سان تعزيت‘ تي تبصرو
خالدہ منير
پھريون دفعو ڪنهن ڪهاڻين جي مجموعي تي تاثرات لکي رهي آهيان. هونئن به آئون ڪهاڻين جا ڪتاب تمام گهٽ پڙهندي آهيان. ڀاءُ عبدالسلام ٿهيم محبت مان پنهجي ڪهاڻين جو ڪتاب، گلن سان تعزيت، موڪليو ته مناسب سمجهيم ته ڪتاب پڙهي ان تي پنهنجي راءِ لکان.

Monday, October 7, 2019

سنڌ جو مجاور - ضراب حيدر


سنڌ جو مجاور
ڪھاڻي
ضراب حيدر
پُراڻي اسٽيشن، پُر اسرار اسٽيشن، ويران اسٽيشن، تمام ڊگھو پليٽ فارم، خالي پليٽ فارم، پراڻو ڪشادو ويٽنگ روم، خالي ويران، پُراسرار ويٽنگ روم، اسٽيشن به ته ورهين کان ويران. خالي پُراسرار پڇاڙڪي اسٽيشن، پڇاڙڪو پليٽفارم، خالي ويران. هڪ ويٽنگ روم ورهين کان مسافرن جي ويھڪ لاءِ آتو.

واھه ڙي ڪُئا تنھنجا تماشا - ضراب حيدر


واھه ڙي ڪُئا تنھنجا تماشا
ڪھاڻي
ضراب حيدر
اسين گذريل ڪيترين صدين کان ھڪ قديم گهر ۾ رھندا اچون. اُن گهر ۾ اسان جون پيڙھيون گذري ويون، پر اسين اڄ به اُن گهر جا وارث چوَرائيندا اچون. اسان جو گهر جنت مثل آھي. ھڪ ننڍڙو بھشت آھي، جنھن کي ٺاھيندا ۽ سنواريندا رھندا آھيون.
اسان جو گهر، ھڪ جهنگ جي وچ ۾ آھي. جنھن ۾ ڪيترا ئي جانور رھندا آھن. پر اسان لاءِ وڏو آزار، سازشي چمڙن، مڇرن ۽ چالاڪ ڪُئن ڪيو آھي. سازشي چمڙا، مٿي مٿان لامارا ڏيندي اسان کي ڊڄاريندا ۽ ھيسائيندا رھندا آھن. مڇر اسان جو رتُ چوسيندا آھن ۽ ڪُئن جي مار آھي مال کائڻ، لُٽڻ ۽ وڃائڻ تي. جنهن ڪري سڀ گهر وارا ڏاڍو بيزار آھيون، مان ته اصل باغي ٿي پيو آھيان.

داستان - ڪيرن آرم اسٽرانگ - حامد گبول


داستان
قديم دور ۾ علم نفسيات جي شڪل
ڪيرن آرم اسٽرانگ/ حامد گبول
Image result for Myth
اڄ داستان جو لفظ انهن ڳالهين لاءِ استعمال ڪيو ويندو آھي، جن ۾ رڳو ڪوڙ هجي ٿو. جيئن ڪنهن سياستدان تي ڪنهن ڏوهه يا بدعنواني جو الزام لڳندو آھي ته اڪثر اهو ئي چوڻ ھوندو آھي ته هي ڪوڙي داستان گوئي آھي. ايئن ڪڏھن نه ٿيو آھي جيئن ڪڏھن اسان ٻڌندا هئاسين ته، خدا زمين تي گمهي ٿو، مرده قبرن مان نڪري ڀٽڪندا رهن ٿا يا سمنڊ خشڪ ٿي پسنديده ماڻھن کي گذرڻ لاءِ رستو ڏي ٿو، جيئن اهي دشمن جي عتاب مان بچي نڪرن.

مان گوتم ناهيان - شھربانو ڪاڪا


مان گوتم ناهيان
مختصر ڪهاڻي
شھربانو ڪاڪا
جمعي جو ڏينهن هو. فريده کي پنهنجي رٽائرمينٽ جي ڪاغذي ڪارروائيءَ جي پورائي لاءِ، هيڊ آفيس ۾ پهچڻو هو. هڪ ته نواب شاھ کان ڪراچيءَ جو سفر، ٻيو جمعي نماز جو ڊگھو وقفو. گھڻي تڪڙ ۾ آفيس پهتي پر کيس چيو ويو ته؛ ٽين بجي اچجو. پَلَ لاءِ هوءَ اداس ٿي. پر وري سوچيائين ته ٻه ڪلاڪ گذري ويندا. ٻاهر نڪرندي رڪشه واري کي روڪيائين. جنهن کي ويجهو بازار هلڻ جو چيائين. اتي پهچندي خبر پئي ته، دڪان به نماز کان پوءِ ئي کلندا. کيس پنهنجي ساهيڙي نرگس ياد آئي. اها ويجهو ئي رهندي هئي. هاڻي الائي اُتي رهندي هجي يا نه. اهو سوچي هن رڪشه کي نيشنل ميوزيم هلڻ جو چيو. ڪنهن زماني ۾ هوءَ گوتم سان گڏ، اُتي آئي هئي. ڪم ته آفيس جو ئي هو پر، گوتم کيس اهو چوندي هتي وٺي آيو هو ته ڪجھ گھڙيون پنهنجي لاءِ به گھاريندي ڪر.

Sunday, October 6, 2019

کوھ بند ٿي سگھن ٿا، وات نه... - علي رضا قاضي


کوھ بند ٿي سگھن ٿا، وات نه...
علي رضا قاضي
ڇا توهان جڳ مشهور اديب ارنيسٽ هيمنگوي جي ڇهن لفظن تي ٻڌل ڪهاڻي “وڪري لاءِ” پڙهي آهي؟ بيشڪ هن مختصر ترين ڪهاڻيءَ جو عنوان ٻن لفظن تي ٻڌل آهي، پر هيءَ ڪهاڻي پاڻ به ڇهه لفظ والاري ٿي:
“For sale: baby shoes, never worn.”
(وڪري لاءِ: اڻ پاتل، ٻاراڻا بوٽ.)
هن ڪهاڻيءَ لاءِ ٽموفي برگر لکيو هو: