مظاھرو
مختصر ڪھاڻي
مٺل جسڪاڻي
ڪاڄ ته
وڏو ھو، پر مھمانن کي گڏ ويھاري، ماني کارائڻ جو بھترين انتظام ٿيل ھو.
آسائتن
پھرين آيلن کي گڏجي ھڪ پنڊال ۾ ويھاريو ھو، ڪجھه دير کان پوءِ، ڄاڻي ٻجھي يا اڻ ڄاڻائي
۾، منھنجي خيال ۾ خاص حڪمت تحت، مھمانن کي مانيءَ جو عام سڏ ڏيڻ بدران، سندن پسند
وارن کي اشارو ڪيو. اھي اٿيا ته اڳيان اھي، انھن جي پٺيان وري، انھن کي ڏسي ٻيا به
روانا ٿيا.