خراب مُوڊ

خراب مُوڊ

مٺل جسڪاڻي

الف ۽ ب، معمول وانگر گڏ ويٺل ھئا. ھِتان ھُتان جا احوال ڪندي، الف چيو؛ ”ڪو لطيفو ٻُڌاءِ“.

ب وراڻيو؛ ”لطيفو ياد نه آھي. ان جھڙو ڪم ڪري سگھندڙ تصوير آھي. چوين ته ڏيکاريان“.

الف چيو؛ ”وارو ڪر يار! دل کلڻ تي پئي چوي“.

ب موبائيل الف ڏانھن وڌائيندي چيو؛ ”اچي ڏس“.

الف تصوير ڏسي، موبائيل کي زور سان ڀر ۾ بيٺل وڻ تي ھڻندي چيو؛ ”تو کي آئون مسخرو ٿو لڳان؟ تصوير ۾ اھڙو ڇا ھو، جو لطيفي طور تو منھنجي تصوير مون کي ڏيکاري؟“

وڻ تي لڳڻ سان، موبائيل ڀڄي پيو.

ب اطمينان سان نوڙي، ڀڳل موبائيل کڻندي چيس؛ ”مون کي قطعي اندازو نه ھو، ته ڪو تنھنجو مُوڊ ايترو گھڻو خراب آھي، جو تو کي پنھنجي تصوير ئي نه وڻندي.“