Sunday, February 20, 2011

کيکڙو ۽ شهزادو - الطاف شيخ

کيکڙو  ۽ شهزادو
الطاف شيخ 

هڪ پوڙهي هاري ۽ سندس زال کي نديءَ جي ڀر تي پوک لاءِ هڪ ٻنيءَ ڀور هو.
هڪ ڏينهن پوڙهي هاريءَ ڏٺو ته سندس ٻنيءَ ۾ڪو اچي ڪانا ڀڃي پڪل سنگ کايو وڃي. سو هن کي ڦاسائڻ لاءِ هن ڪوڙڪو رکيو جنهن ۾ هڪ ٿلهو متارو کيکڙو ڦاسي پيو.
هو کيکڙي کي کڻي گهر آيو ۽ پنهنجي زال کي رات جي مانيءَ تي رڌي کائڻ لاءِ ڏنو.
کيکڙو جان جي سلامتي لاءِ منٿون ڪرڻ لڳو.


”پوڙها هاري“ کيکڙي عرض ڪيو، ”هن دفعي جان بخش مون کي هتي ئي رهڻ ڏي. آئيندي چوريءَ تنهنجو اُن کائڻ بدران تنهنجي پاڻ مدد ڪندس.“
”هڪ کيکڙو ٿي ڪري منهنجي ڪهڙي مدد ڪري سگهين ٿو،“ هاريءَ چيو، ”تون ته منهنجو قيمتي اناج رڳو کائي سگهين ٿو.“
”مهرباني ڪري هن کي هن دفعي معاف ڪر،“ هاري جي زال کيکڙي جو پاسو کڻندي چيو، ”هن کي ڀلي هتي رهڻ ڏي. مون اڪيليءَ لاءِ پڻ هن جو ساٿ ٿي پوندو.
پوڙهي هاري نيٺ کيکڙي کي ان چورائي کائڻ جي سزا ڏيڻ بدران معاف ڪري پنهنجي غريباڻي جهوپڙي ۾ رهڻ ڏنو.
۽ پوءِ ڪجهه ڏينهن بعد ڀر واري علائقي ۾ سارين جو فصل پچي راس ٿيو. جنهن جي لاباري لاءِ ان علائقي جي بادشاهه هر گهر مان هڪ ماڻهوءَ جي گهر ڪئي.
”پنهنجي گهر ۾ ته فقط پاڻئي ٻه پوڙها رهون ٿا.“ هاري پنهنجيءَ زال کي چيو، ”پاڻ ڪنهن کي موڪليون.“
”مهرباني ڪري مونکي وڃڻ ڏيو، کيکڙي چيو، ”لاباري جي ڪم ۾ بادشاهه جي آئون وڏي مدد ڪري سگهان ٿو.
”تون ڪيئن ان لڻي سگهندين؟“ پوڙهي هاريءَ کيکڙي کان پڇيو، ”تون ته ان کي کائي چٽ ڪري سگهين ٿو.“
”جيئن ته پاڻ وٽ گهر ۾ ٻيو ته ڪو ڀاتي ناهي.“ هاريءَ جي زال چيو، پاڻ هن کي ئي کڻي موڪليون.
پوڙهي هاريءَ کي جيتوڻيڪ ڳالهه وڻي ته ڪانه پر نيٺ ان تي ئي راضي ٿيو.
ٻئي ڏينهن کيکڙو بادشاهه سلامت جي ٻنيءَ تي پهتو ۽ جنهن وقت هن ڏٺو ته اوسي پاسي ۾ ڪو هن ڏي ڏسي نه رهيو آهي. کوپي مان ٻاهرنڪري آيو ۽ کيکڙي مان هڪ خوبصورت شهزادو ٿي ويو.
هن سڀني کان گهڻو فصل لڻيو ۽ جڏهن ڪم ختم ٿيو ته پنهنجو پاڻ کي هڪ دفعو وري کيکڙي جي شڪل ۾ آڻي کوپي اندر هليو ويو.
روزانو منجهند جو بادشاهه سلامت جي ڌيءَ ٻنيءَ ۾ڪم ڪندڙ پورهيتن لاءِ ماني کڻي ايندي هئي. ٻين کي ڏيڻ بعد ڪجهه کيکڙي لاءِ به بچائي پنهنجن هٿن سان هن کي کارائيندي هئي. ائين ڪرڻ سان آهستي آهستي کيکڙي سان پيار ٻجهي ويو.
آخرڪار هڪ ڏينهن فصل جو لابارو پورو ٿيو ۽ آخري ڏينهن تي هڪ وڏي جشن ۾ دستور موجب بادشاهه سلامت پنهنجي ڌيءَ کي مڙس چونڊڻ لاءِ چيو.
ڪيترا سوين سهڻا نوجوان ۽ شهزادا، مشهور گهوڙي سوار ۽ ڳائڻا بادشاهه جي باغ ۾ انتظار ۽ آسري ۾ اچي ويٺا ته من شهزادي هنن مان ڪنهن کي مڙس چونڊي. پر شهزاديءَ انهن مان ڪنهن هڪ کي به چونڊڻ بدران کيکڙي جو مان مٿانهون ڪيو.
بادشاهه سلامت جي ڌيءَ ان ڏينهن هڪ آسماني ۽ سنهري رنگ جي وڳي ۾ سڀني نوجوانن اڳيان ڦيرو ڪيو پر ڪنهن به همراهه ڏي نظر کڻي نه ڏٺو. پوءِ سامهون ويٺل کيکڙي وٽ پهچي هن کي ٽي دفعا گلن جو هار پائي پنهنجيءَ پيءُ وٽ وٺي آيس.
بادشاهه سلامت پنهنجي ڌيءَ کي هڪ کيکڙي سان گڏ ايندو ڏسي ڏاڍو ڪاوڙيو. پر ڪجهه به ڪڇي نٿي سگهيو جو ان ملڪ جي ريت رسم موجب اهو قانون هو ته بادشاهه جي ڌيءَ ان سان ئي شادي ڪندي جنهن کي هوءَ ٽي دفعا گلن جو هار پائيندي. ان ڪري بادشاهه کي مجبور ٿي پنهنجي ڌيءَ کي کيکڙي سان شادي ڪرڻ جي اجازت ڏني.
کيکڙي ۽ شهزاديءَ جي شادي وڏي ڌام ڌوم سان ٿي ان بعد ٻئي ڄڻا بادشاهه سلامت جي ئي محلات ۾ رهڻ لڳا. هاڻ ڇا ٿيو جو بادشاهه جي اصطبل ۾ ويهه گهوڙا هوندا هئا بادشاهه جا نوڪر چاڪر روزانو هنن گهوڙن کي چڱي طرح کارائي پياري پوءِ وهنجاري صاف سٿرو ڪري ڇڏي ويندا هئا. پر شادي بعد روز صبح جو اهي گهوڙا ٿڪل ۽ مٽيءَ ۾ ڀڀوت نظر اچڻ لڳا.
بادشاهه کي ڏاڍو تعجب لڳو. هن کي شڪ هو ته ان ۾ کيکڙي جو ڪو هٿ آهي.
هڪ ڏينهن هن پنهنجي ڌيءَ کي پاڻ وٽ سڏائي سمجهايو ته ڪنهن رات جو هوءَ مکر ڪري سمهي ۽ پوءِ پنهنجي کيکڙي مڙس جي ٽيٽ وٺي ته اهو رات جي وقت گهوڙن جي اصطبل ڏي ته نٿو وڃي.
انهي ئي رات بادشاهه سلامت جي ڌيءَ سوير ئي ننڊ جو بهانو ڪري سمهي پيئي. ٿوري دير بعد هن ڏٺو ته سندس کيکڙو مڙس پنهنجي کوپي مان آهستي آهستي ٿي ٻاهرنڪتو. پوءِ پنهنجو روپ بدلائي هڪ خوبصورت نوجوان ڇوڪرو ٿي پيو.
ان بعد هڪ ڪمري کان ٻاهرنڪري گهوڙن جي اصطبل ڏي روانو ٿيو. سندس زال سندس پٺ وٺي کيس ڏسندي رهي. پوءِ نوجوان ٽوپ ڏيئي هڪ گهوڙي تي چڙهيو ۽ روانو ٿي ويو.
هن يڪدم پيءُ کي اٿاري حقيقت کان آگاهه ڪيو ۽ پوءِ پنهنجي ڪمري ۾ وٺي آيو.
بادشاهه کيکڙي جو ڇڏيل کوپو کڻي پرزا پرزا ڪري ڇڏيو. ان دوران کيکڙو مڙس هڪ هڪ ڪري سڀني گهوڙن تي سواري ڪندو رهيو تان جو اڇو صبح وڃي ٿيو.
صبح ٿيڻ سان جڏهن هو پنهنجي ڪمري ۾ موٽيو ته هن کي سندس زال ۽ بادشاهه سلامت ڀڳل کوپي وٽ نظر آيا.
هن کي اهو ڏسي بيحد گهڻي خوشي ۽ پوءِ ٻنهي سان ڀاڪر پائي مليو. پوءِ کين سربستو احوال ڪري ٻڌايو ته هو دراصل ڪنهن ڏورانهين ديس جو شهزادو آهي. سندس سلطنت جي ڪنهن دشمن مٿس جادو ڪري کيس کيکڙو بنائي ڇڏيو هو. پر هاڻ کوپو ٽڪرا ٽڪرا ٿيڻ تي ان جادوءَ جو اثر پڻ ٽڪرا ٽڪرا ٿي ويو آهي. هاڻ هو هميشه لاءِ شهزادو ٿي رهندو.
اهڙي طرح ان کانپوءِ بادشاهه سلامت جي ڌيءَ ۽ کيکڙي وارو شهزادو هميشه لاءِ خوش پاش گذارڻ لڳا.



No comments:

Post a Comment